Tot een paar jaar geleden had ik nauwelijks een kraanvogel gezien of gehoord. Slechts één keer, diep in de Ardennen, trok een groepje van een twintigtal vogels toevallig voorbij. Ik hoorde al van ver hun karakteristieke roep, een roep die zich vastzet in je geheugen en die je, éénmaal gehoord, nooit meer vergeet.

Sinds ik regelmatig in de Argonne verblijf, is er voor mij een hele nieuwe wereld opengegaan. De wereld van de kraanvogels. Stap voor stap heb ik hun gedrag leren kennen. En zoals met alles in de natuur: hoe meer je erin duikt, hoe fascinerender en meeslepender het wordt.
Vandaag wil ik je meenemen in twee manieren waarop je deze majestueuze vogels kan beleven.
De eerste manier is tijdens hun indrukwekkende trek. Twee keer per jaar verplaatsen ze zich: in het voorjaar van zuid naar noord, in het najaar van noord naar zuid. Soms zie je losse groepjes, soms honderden vogels tegelijk, en afhankelijk van het weer zelfs ’s nachts. Wanneer ze dan in V-formatie over de Argonne trekken, voel je kippenvel opkomen, het spektakel van hun vlucht, de oeroude klanken hoog in de lucht. De doortocht duurt slechts enkele dagen. Met handige apps kan je die migratie volgen, al verschuiven de momenten door de jaren heen. Steeds vaker begint die tocht vroeger, een duidelijk gevolg van de klimaatverandering.
De eerste manier is tijdens hun indrukwekkende trek. Twee keer per jaar verplaatsen ze zich: in het voorjaar van zuid naar noord, in het najaar van noord naar zuid. Soms zie je losse groepjes, soms honderden vogels tegelijk, en afhankelijk van het weer zelfs ’s nachts. Wanneer ze dan in V-formatie over de Argonne trekken, voel je kippenvel opkomen, het spektakel van hun vlucht, de oeroude klanken hoog in de lucht. De doortocht duurt slechts enkele dagen. Met handige apps kan je die migratie volgen, al verschuiven de momenten door de jaren heen. Steeds vaker begint die tocht vroeger, een duidelijk gevolg van de klimaatverandering.
De tweede manier is minstens zo bijzonder: het observeren van de vogels die besloten hebben niet langer de lange reis naar het zuiden te maken. Omdat de winters hier zachter zijn, overwinteren steeds meer kraanvogels in onze streken. Overdag foerageren ze op weiden en maïsstoppels in de Argonne of rond het Lac du Der. Maar het meest magische moment is de avond: dan keren ze in groepen terug naar hun slaapplaatsen. Hun aankomst, de golvende bewegingen in de lucht, het massale neerdalen terwijl de schemering valt, dat is een schouwspel dat je nooit meer loslaat.
Tekst en fotografie : Koenraad De Mol


Mooie foto’s en vanuit het hart verwoord.