Jubileum-editie Extremadura 2025
Dag 0 De tiende keer naar het natuurparadijs en met goede weersvooruitzichten. De laatste keer dat ik naar Extremadura reisde was in 2017. Door allerlei omstandigheden alweer veel te lang geleden. In maart 2025
Blog
Verhuld in nevels.
De zon priemt door takken van oude populieren.Kondigt de dag aan, laat de schaduwen plezieren. Lentegroen omarmt de aarde zo fijn.Elk blaadje en grassprietje glanst in de zonneschijn. Het water fluistert verhalen van vroegere dagen.Terwijl
De muilentrekker.
Daar zat hij dan op een paaltje, genietend in de avondzon. Af en toe een uiltje knappen 😉 Een beetje rondom heen kijken en af en toe wat grimassen trekken. Het is alsof de steenuil de
Een geduchte jager.
De velduil jaagt als een geest uit de tijd.Met elke vleugelslag, elegant en bevrijd. Met scherpte in de ogen,speurt hij in het gras.Elke beweging,elk geluid,vangt hij in zijn pas. Als de zon zakten de sterren
Klein duimpje.
In de ochtend, zo helder en koud, zingt de winterkoning, zijn liedjes van goud. Met adem van damp en een wolkje in de lucht, vult hij de stilte met een vrolijke zucht. Klein
De waternachtegaal.
De rietvelden, die tijdens de winter stil en somber waren, worden nu weer tot leven gebracht door het gezang van de koning van het riet. Met zijn melodieuze klanken verwelkomt hij zijn oude vertrouwde plek.
Alles verandert…
en net zoals wij past de natuur (indien mogelijk) zich aan. Elk jaar opnieuw in april ga ik in mijn buurt op zoek naar de blauwborst die teruggekeerd is uit Afrika. Maar dit jaar was
11 cm lang en 10 gram zwaar…
…maar met een volume van 90db. Overal in de natuur geven deze kleine rakkers een serenade om hun territoriums af te bakenen. De bezige mannetjes zingen niet alleen hun kleine longen uit hun lijf maar
A thing of beauty…
…is a joy forever. Deze uitdrukking bekt toch beter in het Engels, vind ik. Af en toe zal ik wel wat Engelse woorden verwerken in mijn blogberichten. Ik hou nu éénmaal van de Britse taal.
Ooievaars op bezoek.
Gisterenavond kwam ik geheel onverwacht dit koppeltje tegen die op zoek waren naar een lekkere maaltijd in de weiden langs de Kerkham. Een unieke waarneming in onze gemeente en de stille hoop dat ze misschien
