Terwijl ik met mijn fiets over een brugje reed nabij de ingang van het natuurgebied Bourgoyen-Ossemeersen, viel mijn oog op een grote zilverreiger iets verderop in de sloot.
Ik plaatste mijn fiets aan de kant, bewoog heel behoedzaam om hem niet te verstoren en was nieuwsgierig naar wat hij zou doen. Met de zon die zijn veren deed glanzen als vers gepolijst porselein, boog de reiger zijn lange nek en begon hij met zijn snavel over zijn veren te strijken.
Het ritueel was hypnotiserend. Elke beweging was doordrenkt met gratie en precisie. Hij leek de tijd even te vergeten en was helemaal gefocust op zijn schoonheidsbehandeling.
“Wat een prachtig tafereel”, dacht ik bij mezelf. Het leek wel een moment uit een natuurdocumentaire maar dan “live” en juist voor mijn neus.
De vogel maakte een elegante draai met zijn nek, alsof hij zich een weg baande door een onzichtbare dans en ik kwam op het idee om hier later een kunstzinnig zwart-wit beeld van proberen te maken.
Ik stond daar nog even, verbijsterd door de schoonheid die ik zojuist had aanschouwd. De reiger had niet alleen zijn veren gepoetst maar ook mijn geest verfrist met zijn aanwezigheid.
Met een nieuwe energie stapte ik weer op mijn fiets en vervolgde mijn rit door het natuurgebied.
Tekst en fotografie : Koenraad De Mol.
Wow echt wow, wat een prachtig plaatje van een de mooie sierlijke zilverreiger!!!
👍🙏