Guido, de vale gier.

Op een zonnige ochtend zat een vale gier op een grote rots, met zijn scherpe ogen gericht op de horizon. Zijn naam was Guido maar hij was niet zomaar een gier. Guido had een hobby die niemand verwachtte van zo een majestueuze vogel : hij verzamelde veren.

Met trots hield hij de veer in zijn snavel en begon hij heen en weer te lopen op de rots. Het was een vreemd gezicht, zo een grote machtige vogel die zich als een klein kind gedroeg met zijn speelgoedje.

Wat doet hij nu weer? , vroeg Greetje, de gier met de meest scherpe tong. Is hij soms gek geworden? Misschien denkt hij dat hij een papegaai is, lachte een andere gier.

Na een tijdje, uitgeput te zijn van zijn geren, plofte Guido neer op de rots en keek naar zijn kostbare veer en besloot hij dat het tijd was voor een pauze. Net op dat moment kwam er een nieuwgierige raaf voorbij. Wat is dat voor een gekke vertoning? Vroeg de raaf met een schaterlach. Een gier die speelt met een veer? Wat ben je van plan, Guido, een circusact beginnen?

Guido krabbelde recht en pufte. Wel, ik dacht…misschien kan ik de wereld laten zien dat zelfs grote vogels kunnen spelen. En wie weet, misschien win ik wel de prijs voor de beste acrobatiek.

De raaf schudde zijn hoofd van het lachen. Een prijs? Voor wat? Voor het laten zien hoe je een veer kunt achtervolgen als een puppy?

Ongeduldig maar met een twinkeling in zijn ogen, besloot Guido dat het tijd was om de raaf te laten zien wat hij kon. Hij nam een diepe ademhaling en gaf de veer een flinke zwaai met zijn bek. De veer vloog in de lucht en met een sprongetje volgde Guido. Hij maakte een paar imponerende loopings en sprongen en de raaf kon allen maar stomverbaasd toekijken.

Wat denk je nu? ,vroeg Guido met een grijns. Ik ben de gier met de beste act van heel Extremadura.

De raaf kon niet anders dan applaudisseren met zijn vleugels. Je hebt gelijk, Guido; Dat was echt een show om te onthouden.

En zo zat Guido, de vale gier met zijn kleine veer, op de rots te dromen van een grote toekomst, vol avontuur en plezier. Want soms is het leven niet alleen voor de sterksten maar ook voor diegene die durven te spelen.

Tekst en fotografie : Koenraad De Mol