Dag 1 – reisdag
Er is een nationale staking aangekondigd. De nieuwe regering heeft een aantal maatregelen op stapel staan die niet in goede aarde vallen. Aanvoerder van de staking is natuurlijk de NMBS die daardoor het land lam legt.
Gelukkig is er de vriendin van Koen die ons naar de luchthaven zal rijden. De staking verplicht ons om op een onzalig uur te vertrekken gezien er door het ontbreken van het openbaar vervoer een grotere drukte op de wegen verwacht wordt. We besluiten om 05u30 uur te vertrekken. Ik sta om 04u30 uur op , kijk op mijn GSM en zie een bericht dat Koen reeds onderweg is en mij rond 05u00 uur zal oppikken. De ietwat lome moeheid van het vroege opstaan slaat om in een lichte paniek en wat een rustig ontbijt moest worden wordt haastig binnen geschrokt.
We vertrekken om 05u00 uur en rijden zonder problemen naar de luchthaven. We zijn ruim op tijd, onze vlucht vertrekt om 9u15 uur.
Ik verorber opgelucht en zonder haast een lekker ontbijt voor een redelijke prijs. In het restaurant ontmoet ik oude bekenden, Eric Beekman en Zanine die op weg zijn naar Valencia, waar het de laatste tijd zeer veel geregend heeft.
We slenteren rond tussen de decadente weelde van de tax-free winkels waar luxe goederen met glitter en glamour zo verleidelijk en aantrekkelijk mogelijk tentoongesteld worden om de klanten tot kopen aan te zetten.
Het vliegtuig komt op tijd aan en spuwt een bijna oneindige lading passagiers uit. Het toestel wordt op tijd geladen met een precies dezelfde oneindige lading passagiers op weg naar Madrid.
Lossen , laden, alles gebeurt vliegensvlug zonder veel tussenpauze tot wanneer de techniek zegt: stop, er is iets mis, dus vertraging.
We zien met een lichte ongerustheid een technieker, die een tijdje op zich heeft laten wachten, op de vleugel klauteren om met een schrapertje ergens een sensor schoon te maken.
We vertrekken met een half uurtje vertraging nadat de nodige administratie tussen techniek, brandstof en bagage is afgehandeld.
De vlucht verloopt vlot en is korter dan voorzien waardoor we wat tijd inhalen. Als alles afgehandeld is, is het reeds middag en we kunnen met de citroën huurwagen vertrekken richting Abadia, een rit van iets meer dan 300 km.
Wij hebben de reisroute goed voorbereid en we raken zonder problemen buiten de drukte van Madrid, om 200 km. bijna zonder verkeer onze tocht verder te zetten.
Als we onze bestemming naderen slaat de schrik ons om het hart.
Koude, regen- en hagelbuien verwelkomen ons.
Het is guur en eng weer.
Als we aan Casa Barlow aankomen is het ergste voorbij.
De gastheer Juan Barlow staat ons op te wachten en toont ons het huis. Het is een vrijstaand huis met twee slaapkamers en alles ziet er piekfijn, nieuw en proper uit. Later zal blijken dat er een aantal kleine gebreken zijn , maar de bedden zien er goed uit en alles is voorzien voor de badkamer waar een regendouche op ons wacht. Er is ook een grote televisie.
We installeren ons en laden de boodschappen uit die we in NAval Maral De La Mata in de Lidl hebben aangekocht voor 71 euro. Het blijkt dat de levensduurte in Spanje heel wat lager ligt dan bij ons.
Een goeie maaltijd sluit de reisdag af, vermoeid, maar content vallen we in een diepe slaap.
Tekst : Rudy De Mol
Fotografie : Koenraad De Mol
Prachtig verslag van jullie eerste reisdag.
Ik kijk uit naar de volgende dag in Extremadura.
Groetjes