Er was eens een moedervos, die leefde in de meersen van de rivier de Schelde.
Ze had een nest vol speelse, jonge welpen en hield ervan om met haar kleintjes te ravotten en ze te zien opgroeien met hun natuurlijke instincten.
Samen renden ze door het hoge gras, speelden ze verstoppertje en leerden ze belangrijke vaardigheden die ze later nodig zouden hebben om te overleven.
Ze wist dat het vinden van voedsel cruciaal was voor het overleven van haar familie dus ging ze regelmatig op jacht.
Met haar scherpe blik en behendige bewegingen wist ze altijd een prooi te vinden om haar hongerige welpen te voeden.
Ze bleef hiermee haar taak vervullen als symbool van harmonie en evenwicht door bvb zieke konijnen te elimineren en daardoor het ecosysteem in balans te houden.
Helaas zijn er mensen die de vossen niet begrijpen.
Ze zien vossen als een bedreiging en proberen ze te doden.
Maar deze mensen begrijpen niet dat de natuur een complex web van interacties is, waarbij elk onderdeel een belangrijke rol speelt.
De redenen achter hun acties zijn vaak onwetendheid en een gebrek aan begrip voor hoe de natuur werkt.
Tekst en fotografie : Koenraad De Mol.
