Ode aan de vos.
Er was eens een moedervos, die leefde in de meersen van de rivier de Schelde. Ze had een nest vol speelse, jonge welpen en hield ervan om met haar kleintjes te ravotten en ze te
Grutto, grutto, grutto…
In de Kalkense meersen, waar de lucht gevuld is met de geur van vers gemaaid gras,staat de grutto op één van zijn favoriete paaltjes. Met zijn lange, donkere poten en lange snavel met oranje basis
Mistige ochtendflarden.
In de echo’s van de ziel, waar gevoelens bloeien, vinden woorden hun weg, als zaden die groeien. Emotie vindt gedachten, als de wind door het riet. Gedachten vinden woorden, terwijl ik volop geniet. Dus laat
De waternachtegaal.
De rietvelden, die tijdens de winter stil en somber waren, worden nu weer tot leven gebracht door het gezang van de koning van het riet. Met zijn melodieuze klanken verwelkomt hij zijn oude vertrouwde plek.
