De schoonheid vereeuwigen, met camera en hart. Het juiste moment vastleggen, genieten van elke stap.
Herfstkleuren en kerkhoven, een combinatie die zelden haar mysterieuze aantrekkingskracht verliest.In de Argonne is de keuze overweldigend: overal stille rustplaatsen, elk met zijn eigen karakter en charme. Sommige liggen verscholen tussen oude bomen, waar het
De zon zakt langzaam achter de bomen en dooft de dag met een laatste gouden gloed. Boven het meer drijven wolkenslierten in tinten van blauw en grijs, terwijl de hemel zich vult met zachte overgangen
Die ochtend ademde iets bijzonders.Tussen de nevelslierten hing een zachte stilte, alsof de wereld even haar adem inhield. Mijn gedachten dreven mee op dat stille ritme, mijmeringen die vervaagden in het licht van de opkomende
Hij werkt er al maanden aan, met een bijna bewonderenswaardige volharding, maar nu lijkt het erop dat de bever eindelijk zijn doel zal bereiken. De boom waar hij aan knaagt, is een reus: dik, stevig
Alsof de hemel die dag haar laatste penseelstreken had bewaard voor een grandioos slotakkoord. Boven Gent en Destelbergen ontvouwde zich gisterenavond een zonsondergang die met geen enkele andere te vergelijken viel. Het licht scheen niet
Het Schippershuizeke, dat kleine maar trotse gebouwtje aan het water, stond daar alweer als een oude filmster die geen genoeg kreeg van de camera. Ochtendgloren? Klik. Avondrood? Klik. Mist die zo dik is dat je
De avond strijkt langzaam neer en ik vind mezelf opnieuw terug aan het water.De hemel kleurt mee met de vallende dag. Zachte tinten die in elkaar overvloeien, alsof de tijd zelf even vertraagt.Hier, op deze
Op een frisse ochtend in het Reinaertpark gebeurde er iets bijzonders. Terwijl de eenden nog ronddobberden en de meerkoeten rondstruinden, vloog er plots een blauwe flits door de lucht. De dieren keken verbaasd omhoog. “Wat
In de laatste stralen van een zachte zomerzon trippelde de haas door de weide alsof hij op inspectie was. Terwijl hij rondneusde tussen de duizenden grassprieten, viel zijn oog plots op dat ene halmpje. De
Daar stond je, aan de waterkant. Je ogen priemend naar het rimpelende water, zoekend naar die ene beweging.Elk spiertje in je lichaam gespannen,elk zintuig scherpgesteld.Als een boog die op het punt staat los te laten,
