Het pad tussen regen en licht.
Ik stond stil en genoot van het moment. De regen viel zacht, als een gordijn van zilveren draden die de wereld omhulden. Voor me lag het licht, achter me de regenboog die het donker met
Een hapje zomerlicht.
In de laatste stralen van een zachte zomerzon trippelde de haas door de weide alsof hij op inspectie was. Terwijl hij rondneusde tussen de duizenden grassprieten, viel zijn oog plots op dat ene halmpje. De
De blauwe reiger.
Daar stond je, aan de waterkant. Je ogen priemend naar het rimpelende water, zoekend naar die ene beweging.Elk spiertje in je lichaam gespannen,elk zintuig scherpgesteld.Als een boog die op het punt staat los te laten,
De laatste ode aan de teunisbloem
Terwijl de wereld nog sliep en de nevels als sluiers over de velden lagen ging ik deze ochtend nog eens met de fiets op pad in de Damvallei. Op een bepaald moment kwam ik een
De prima ballerina van de natuur.
Terwijl ik met mijn fiets over een brugje reed nabij de ingang van het natuurgebied Bourgoyen-Ossemeersen, viel mijn oog op een grote zilverreiger iets verderop in de sloot. Ik plaatste mijn fiets aan de kant,
Kip van het bos.
Deze morgen passeerde ik een dode populier waarop zwavelzwammen stonden te blinken in de zon. Hun levendige gele en oranje tinten leken wel oplichtende vlammetjes, een contrast met het sombere hout waar ze op groeiden.
Ode aan de vos.
Er was eens een moedervos, die leefde in de meersen van de rivier de Schelde. Ze had een nest vol speelse, jonge welpen en hield ervan om met haar kleintjes te ravotten en ze te
Grutto, grutto, grutto…
In de Kalkense meersen, waar de lucht gevuld is met de geur van vers gemaaid gras,staat de grutto op één van zijn favoriete paaltjes. Met zijn lange, donkere poten en lange snavel met oranje basis
Aalscholvers in harmonie.
Aan de boorden van de schelde zaten deze aalscholvers in een boom.De eerste vogel met zijn typische kenmerken van een gehaakte snavel en smaragdgroene ogen zat zich rustig te poetsen.Hij boog zijn lange nek en
Guido, de vale gier.
Op een zonnige ochtend zat een vale gier op een grote rots, met zijn scherpe ogen gericht op de horizon. Zijn naam was Guido maar hij was niet zomaar een gier. Guido had een hobby
